ξεχαρβαλώνω — ξεχαρβαλώνω, ξεχαρβάλωσα βλ. πίν. 3 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
ξεχαρβαλώνω — ξεχαρβάλωσα, ξεχαρβαλώθηκα, ξεχαρβαλωμένος 1. μτβ., εξαρθρώνω, παραλύω, διαλύω: Ξεχαρβάλωσες την πόρτα με τα χτυπήματα σου. 2. το παθ., εξαρθρώνομαι παθαίνω παράλυση: Ξεχαρβαλώθηκε το κάθισμα. 3. η μτχ., ξεχαρβαλωμένος, η, ο ο εξαρθρωμένος και,… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αποχαρβαλώνω — [χάρβαλο] κάνω χάρβαλο, ξεχαρβαλώνω, διαλύω … Dictionary of Greek
εξαρθρώνω — (AM ἐξαρθρῶ, όω) βγάζω το κόκαλο από την κλείδωση, λύνω την άρθρωση, την κλείδωση, στραμπουλίζω νεοελλ. μτφ. αποσυνθέτω, αποδιοργανώνω, ξεχαρβαλώνω, διαλύω («οικογένεια εξαρθρωμένη», «εξαρθρώθηκε δίκτυο κακοποιών») … Dictionary of Greek
καταχαρβαλώνω — (Μ) ξεχαρβαλώνω, εξαρθρώνω, αχρηστεύω. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + χαρβαλώνω «εξαρθρώνω»] … Dictionary of Greek
ξ(ε)- — (Μ ξ[ε] ) αχώριστο μόριο ρημάτων (προρρηματικό) που επεκτάθηκε και σε ουσιαστικά. Προήλθε από την πρόθεση ἐκ / ἐξ. Η μορφή ξ ερμηνεύεται από ρ. συνθ. με την πρόθεση έξ, με σίγηση τού αρκτικού ε (πρβλ. ξανοίγω < ἐξ ανοίγω, ξαρματώνω < ἐξ… … Dictionary of Greek
ξεχαρβάλωμα — το [ξεχαρβαλώνω] 1. άτεχνη ή λόγω παλαιότητας διάλυση ενός αντικειμένου στα μέρη από τα οποία αποτελείται, χάλασμα, εξάρθρωση, αποσύνθεση 2. μτφ. διαταραχή τού κανονικού ρυθμού λειτουργίας μιας υπηρεσίας ή ενός οργανισμού, αποδιοργάνωση … Dictionary of Greek
ξεχαρβάλωτος — η, ο [ξεχαρβαλώνω] ξεχαρβαλωμένος, διαλυμένος, χαλαρός, αποδιοργανωμένος … Dictionary of Greek
σαραβαλιάζω — Ν [σαράβαλο] 1. (μτβ.) καθιστώ κάτι ή κάποιον σαράβαλο, εξαρθρώνω, ξεχαρβαλώνω κάτι ή αχρηστεύω κάποιον (α. «έτσι όπως κάθησε, σαραβάλιασε την καρέκλα» β. «μού έδωσε τόσο που μέ σαραβάλιασε») 2. μέσ. σαραβαλιάζομαι (για πράγμ.) υφίσταμαι μεγάλες… … Dictionary of Greek
χαρβαλώνω — Ν [χάρβαλο] ξεχαρβαλώνω … Dictionary of Greek
